Bonsai (z języka japońskiego drzewo w donicy, bon – płaska taca lub pojemnik, sai – roślina) – to sztuka miniaturyzowania drzew i krzewów uprawianych w odpowiednio dobranych, płaskich pojemnikach, donicach. Efekt ten jest uzyskiwany poprzez zabiegi sztuki ogrodniczej, związane z odpowiednim formowaniem, przycinaniem oraz pielęgnacją.
Sztuka ta pochodzi z Chin skąd została przeniesiona do Japonii, gdzie znalazła wielu orędowników i osiągnęła doskonałość. To tam ustalono reguły przestrzegane po dzisiejszy czas. Według źródeł, Japończycy włączyli ją do swych tradycji w VIII wieku n.e.

W sztuce bonsai wyróżnia się liczne style, według których kształtowana jest roślina.
Bonsai jako, że jest żywą rośliną nigdy nie jest „skończone” – wymaga stałej pielęgnacji, polegającej nie tylko na podlewaniu i nawożeniu, lecz również na formowaniu poprzez przycinanie, uszczykiwanie pędów, owijane gałęzi drutem, aby nadać im kształt.